Zajęcia na wtorek – Bajka o Różowym Ryjku

Witajcie przedszkolaki! 😃

 

Zapraszamy do kolejnej porcji zabaw i zadań 😉

 

📖 „Bajka o Różowym Ryjku” – wysłuchanie opowiadania Cz. Janczarskiego, rozmowa na temat podobieństwa Prosiaczka do Kapturka.

Rodzic zaprasza dziecko do wysłuchania bajki.

 

“Bajka o Różowym Ryjku”

Opowiem wam bajkę o prosiaczku, Różowym Ryjku, któremu zdawało się, że jest Czerwonym Kapturkiem.

Posłuchajcie.

Szedł prosiaczek Różowy Ryjek przez las, niósł koszyk z jedzeniem dla cioci Chrum-Chrum, która była chora.

W lesie szumiały wysokie sosny, pachniało żywicą. Na polankach kwitły leśne dzwonki, a nad trawą, na której lśniły jak szkiełka krople rosy, unosiły się kolorowe motyle. Różowy Ryjek łakomie zaglądał do koszyka z jedzeniem i rozmyślał tak:

„Czerwonego Kapturka, który tak samo jak ja niósł jedzenie dla chorej babci, zjadł wilk. Jeśli spotkam w lesie wilka, zje on natychmiast wszystko to, co niosę w koszyczku, a na deser schrupie mnie. Czy nie lepiej będzie, jeśli przedtem zjem sam to, co jest w koszyczku?”.

Myśl ta wydawała się prosiaczkowi tak słuszna, że natychmiast usiadł na polance, wydobył z koszyka zapasy i zjadł je.

Kiedy już sobie podjadł, wstał i szybko poszedł dalej. Nie minęło wiele czasu, patrzy: stoi domek. Był to domek cioci Chrum-Chrum.

„Jak tu wejść – myśli Różowy Ryjek – kiedy wszystko, co niosłem dla chorej cioci, jest już w moim brzuszku?”.

Naraz skrzypnęły lekko drzwi i z domu wyszła ciocia.

– O, ciocia już zdrowa! – ucieszył się Różowy Ryjek.

– Czuję się trochę lepiej – powiedziała ciocia Chrum-Chrum.

– Byłam niespokojna, że coś ci się mogło złego przytrafić w lesie, tak jak kiedyś Czerwonemu Kapturkowi, i dlatego wstałam, żeby spojrzeć na drogę. Jakie to szczęście, Różowy Ryjku, że jesteś zdrowy i cały!

– O, bo ja byłem sprytniejszy, ciociu, niż Czerwony Kapturek! – zawołał z dumą prosiaczek. – Zjadłem to, co było w koszyku, i dlatego wilk mnie nie zaczepił.

Ciocia zajrzała do koszyka i pokiwała głową:

– Czy byłeś sprytniejszy, tego nie wiem, ale że byłeś większym łakomczuchem niż Czerwony Kapturek, o tym wiem na pewno.

(Cz. Janczarski „Bajka o Różowym Ryjku” [w:] „Miś Uszatek i Przyjaciele”, Wydawnictwo Zielona Sowa, Krakow 2005, s. 49)

 

Rodzic zachęca dziecko do znalezienia podobieństw i różnic między Różowym Ryjkiem a Czerwonym Kapturkiem.

Zadaje pytania pomocnicze, np.:

☑️ Do kogo szli bohaterowie?

☑️ Co nieśli ze sobą?

☑️ Którędy prowadziła droga?

☑️ Kogo się bali?

☑️ Jak zakończyła się przygoda Ryjka i Kapturka?

 

Dziecko odpowiada na pytania, a następnie próbuje ocenić zachowanie bohaterów w kategoriach dobra i zła, posłuszeństwa oraz wysnuć wnioski.

 
 

📖 „Wędrujący prosiaczek” – zabawa z czworakowaniem.

Dzieci to prosiaczki, które spacerują po „podwórku” na czworaka. Tempo dostosowują do rytmu wygrywanego przez rodzica na bębenku: bardzo wolno, szybko, skocznie. Rodzic dostosowuje rytm do możliwości i sprawności dzieci. Na hasło: Odpoczynek dzieci kładą się na boku.

 
 

📖 „Kapturek” – ćwiczenie logorytmiczne.

Dzieci klaszczą, tupią i uderzają na zmianę rękami o kolana, wymawiając słowa rymowanki:

Babcia czeka w chatce w lesie,

co Kapturek jej przyniesie

 
 

📖 „Koszyczek Prosiaczka” – zabawa dydaktyczna, odgadywanie, czego brakuje.

Rodzic przygotowuje duży koszyk i produkty żywnościowe, np. butelkę z sokiem, kanapkę, czekoladę, ciastka, jabłko,

banana. Prezentuje dziecku pełen koszyk, a następnie wyjmuje kolejno wszystkie produkty, aby dziecko mogło je nazwać i zapamiętać. Dziecko zamyka oczy, rodzic wkłada jedzenie do koszyka, z wyjątkiem jednego produktu, który chowa. Ponownie prezentuje dziecku koszyk, wyjmuje pojedynczo jego zawartość, a dziecko zgaduje, czego brakuje.

Zabawa jest powtarzana kilka razy. Liczbę produktów należy dostosować do możliwości percepcyjnych dzieci (4–6 sztuk) oraz wybrać rzeczy dobrze znane dzieciom, aby łatwiej mogły je zapamiętać.

Po zakończeniu zabawy można urządzić piknik 😉

 
 

📖 „Stop! Wilk!” – zabawa ruchowa.

Rodzic gra dowolny rytm na grzechotce, dziecko biega po pomieszczeniu. Na mocny sygnał instrumentu (np. 3 razy uderzenie w dłoń) i hasło: Stop! Wilk! Dziecko zatrzymuje się i rozgląda, czy nie widać wilka. Jeśli dziecko będzie onieśmielone lub będzie się bało, może obserwować z boku- a jeśli to możliwe rodzice pokażą na czym polega zabawa .

 
 

📖 „Domowy teatr ” – zostawiam wam dowolność w wykonaniu 😉

Proszę jeśli to możliwe podzielcie się swoimi odegranymi rolami… Pozdrawiamy! 😃😃😃